درمورد والیبال

بهترین اسپکر

1) Lasko Michal از ایتالیا

2) Mikhaylov Maxim از روسیه

3) Abdelhay Ahmed از مصر


بهترین مدافع

1) Mozdzonek Marcin از لهستان

2) Nadi Alireza از ایران

3) Stanley Clayton از امریکا



بهترین پاسور

1) De Cecco Luciano از آرژانتین

2) Li Runming از چین

3) Butko Alexander از روسیه


بهترین زننده سرویس

1) Stanley Clayton از امریکا

2) Savani Cristian از ایتالیا

3) Mikhaylov Maxim از روسیه


بهترین لیبرو

1) Santos Sérgio Dutra از برزیل

2) Nagano Takeshi از ژاپن

3) Giovi Andrea از ایتالیا


امتیاز آورترین بازیکن

1) Lasko Michal از ایتالیا

2) Hernandez Ramos Fernando از کوبا

3) Mikhaylov Maxim از روسیه

 

همه چیز درباره کراتین 

Creatine Monohydrate

 

1- کراتین چیست و چگونه تهیه می شود ؟

مونوهیدرات کراتین ( Creatine monohydrate ) یکی از معروفترین و موثرترین مکمل های بدن سازی در بازار می باشد .هرکس که بطور مداوم کراتین مصرف نماید ، نتیجه عالی و حیرت انگیزی می گیرد.

به همین دلیل ۳ نفر از ۴ برنده مدال در بازیهای المپیک تابستان سال ۹۶ از کراتین استفاده می نمودند . دانشمند فرانسوی برای اولین بار کراتین را در سال ۱۸۳۲کشف کرد و در سال ۱۹۲۳ دانشمندان کشف کردند بیش از ۹۵درصد کراتین در بافت ماهیچه ایی ذخیره می شود.

 کراتین چیست؟

کراتین یک پروتئین غیر ضروری است که از آرژنین، گلیسین و متیونین گرفته می‌شود. کبد، کلیه ها و پانکراس به طور ذاتی در حدود ۱ الی ۲ گرم کراتین در روز تولید می‌کنند . ۱ الی ۲ گرم کراتین دیگر نیز از طریق مواد غذایی مصرف شده و به طور عمده از طریق ماهی و گوشت قرمز کسب می‌شود.
این مقادیر کراتین اخذ شده از مواد غذایی روزانه و تولید شده توسط بدن با یکدیگرترکیب شده تا نیازهای طبیعی بدن را که روزانه ۲ گرم کراتین است را برآورده سازند. تقریباً ۹۵ درصد کراتین بدن در عضلات اسکلتی به کراتینین تبدیل شده و بعد در چرخش توسط کلیه‌ها به میزان ۲ گرم در روز دفع می‌شود.
خیلی مهم است که کراتین با کراتینین اشتباه گرفته نشود. در عضله اسکلتی کراتین نقش مهم و حیاتی به عنوان منبع انرژی آنی و در دسترس برای انقباض عضله بازی می‌کند. کراتین با فسفوکراتین در یک تعادل قابل برگشت قرار دارد. عضله به آدنوزین تری فسفات (ATP) برای انرژی نیاز دارد و ATP ذخیره شده در عضلات تقریباً برای ۴-۳ ثانیه انقباض کفایت می‌کند و بعد از آن تمام می‌شود.
همان طوری که ذخایر ATP در حین انقباضات عضلانی شدید و انفجاری تخلیه می‌شود فسفوکراتین درون عضله برای تولید مجدد ATP به کراتین و فسفات آزاد تجزیه می‌شود. این فعل و انفعالات نقش مهمی برای حفظ انرژی عضله در حین ۱۰ الی ۲۰ ثانیه اول از فعالیت‌های بی‌هوازی شدید بازی می‌کنند . بعد از ۱۰ الی ۲۰ ثانیه نخست, گلیکولیز بی‌هوازی و فسفو لارسیون هوازی منابع متعددی برای تولید ATP عضلانی می باشند.
در حین دوره برگشت به حالت اولیه بعد از تمرین (ریکاوری) نیز مسیرهای تولید انرژی هوازی غالب هستند و مقدار زیادی ATP تولید می‌کنند. در این دوره (ریکاوری) فسفوکراتینِ تخلیه شده، به سرعت تجدید و احیا می‌شود. در حقیقت بیش از ۹۰ درصد فسفو کراتین بعد از ۳ الی ۴ دقیقه در حین دوره ریکاوری مجدداً تولید می‌شود.
به طور خلاصه فسفوکراتین (pcr) یک منبع انرژی مهم و غالب در حین ثانیه‌های نخست از تمرینات بی‌هوازی شدید بیشینه می‌باشد و به طور سریع در دوره ریکاوری توسط مسیرهای هوازی مجدداً تولید می‌شود. هدف از مصرف مکمل‌های کراتینی بیشینه سازی ذخایر کراتین و فسفو کراتین عضله می‌باشد. ذخایر pcr بیشتر، سوبسترای در دسترس بیشتری تولید می‌کند و این باعث تولید سریعتر ATP در حین ۱۰ الی ۲۰ ثانیه نخست فعالیت‌های‌ شدید و بی‌هوازی خواهد شد. این امر همچنین به طور بالقوه برای بافر کردن اسید لاکتیک و به تأخیر انداختن خستگی مناسب است.

۲- کراتین چکار می کند و چه مطالعات علمی آن را تایید می کند؟

کراتین مکمل نهایی بدن سازی است. بطورعمده در طی دو هفته باعث افزایش توده ماهیچه ایی می شود . همچنین کراتین ، مسئول بهبود کارایی در تمرینات سخت ، افزایش سطح انرژی ، سرعت بخشیدن بر میزان بازیافت می باشد.خیلی تعجب آور نیست ورزشکارانی که از کراتین استفاده می کنند قدرت وتوانمندی بیشتری نسبت به کسانی که استفاده نمی کنند ، دارند.

بزودی تمام ورزشکارانی که به مسابقات می روند اگر تابحال از این ماده استفاده نمی کردند ،از این به بعد از ان استفاده خواهند کرد. کراتین ، برای افزایش ذخیره انرژی در ماهیچه ها از عمل سنتز پروتین ماهیچه ها ،هنگامی که ذرات پروتین را می شکند ، استفاده می کند . کراتین سبب افزایش رشد ماهیچه ها و بزرگترو قوی شدن ماهیچه ها می شود.

تا کنون مطالعات اندکی در مورد چگونگی عملکرد کراتین انجام گرفته است .مطالعات کنترل شده پلاسیبو( placebo-controlled studies ) بر روی کراتین در ۵ سال گذشته ثابت کرده که باعث افزایش سطح انرژی شده و در نتیجه موجب افزایش قدرت ، میزان استقامت ،سرعت بازیافت می شود،از دیگر مزیت های غیرمنتظره کشف شده آن، سرعت بخشیدن به لاغر شدن و از دست دادن چربی می باشد.

۳- چه کسانی به کراتین احتیاج دارند و از علایم کمبود کراتین چیست؟

در مرحله نخست ، هرکسی که میخواهد انرژی بیشتری داشته باشد، سریعتر ماهیچه بسازد و استقامت بیشتری داشته باشد، باید برنامه خود را با مونوهیدرید کراتین کامل کند.در مرحله بعد هرکسی که میخواهد همراه افزایش وزن ، حجم ماهیچه ها نیز افزایش یابد و سریعتر بدن فرم مطلوب بگیرد و سریعتر توده های چربی ریز را از بین ببرد باید با از مکمل مونوهیدرید کراتین در برنامه اش استفاده کند.در مرحله اخر ، هر کسی که با فعالیت های فیزیکی سخت ، درگیر است و فشارهای فیزیکی را تجربه می کند و خسته می شود و دوست دارد با نتیجه باورنکردنی روبرو شود از مونوهیدرید کراتین استفاده می کند.

مصرف کراتین از نقطه نظر آماری کراتین یکی از رایج ترین مکمل‌های بهبود بخش اجرای ورزشی است که مورد استفاده قرار می‌گیرد. تقریباً ۲۵۰۰ تن کراتین در سال ۱۹۹۹ مصرف شده است. در سال ۱۹۹۷ یک بررسی ملی بر روی ورزشکاران آماتور ایالات متحده آمریکا نشان داد که بیش از ۳۰ درصد از آنها در طی یک سال گذشته مکمل‌های کراتینی مصرف کرده اند . تقریباً ۱۰ درصد از ورزشکاران دبیرستانی از مکمل‌های کراتینی استفاده می‌کنند. مصرف کنندگان مرد از زنان بیشتر هستند. اکثر مصرف کنندگان بر این باورند که مصرف مکمل‌های کراتینی اجرای ورزشی آنها را بهبود می بخشد. با وجود این مصرف کنندگان کراتین به خوبی در مورد آن اطلاعات لازم را ندارند. همچنین بیشتر از ۷۵ درصد از مصرف کنندگان نمی دانند که چه مقدار کراتین باید مصرف کنند و مقادیر بیشتری نسبت به مقدارهای پیشنهاد شده مصرف می‌کنند.

 

۴- چه مقدار کراتین باید مصرف شود؟ آیا عوارض جانبی دارد؟

نتایج مطلوب و شگرف استفاده کراتین به دو صورت مختلف مشاهده شده است .اولین روش که بارگذاری نامیده می شود، برای کسانی که قبلا از کراتین استفاده نکرده اند خوب جواب می دهد.همانطور که از نام آن پیدا است ،در این روش ماهیچه ها با کراتین بارگذاری و اشباع می شوند.در طی ۴ روز اول هفته ، هر روز۲۰ تا ۳۰ گرم استفاده می شود.

در استفاده کراتین از اب میوه های غیر اسیدی یا اب استفاده کنید.اب انگور بسیار مناسب است.بعد از این دوره زمانی برای اشباع نگه داشتن ماهیچه ها باید به طور منظم هر روز پنج الی پانزده گرم کراتین استفاده کنید.( به میزان بیشتر احتیاج نیست.)

روش دیگر ، دستیابی بسیار تدریجی به مکمل منوهیدرید کراتین می باشد.در این روش فرد بجز زمان تمدید شده ، اساسا بجز دوره بارگیری هر روز از پنج الی پانزده گرم مکمل باید استفاده کند. وقتی کراتین با کربوهیدراتی مثل دکستروز (گلوکز) امیخته می شود و حدود یک ساعت و نیم قبل از ورزش استفاده می شود، نتیجه خیلی بهتری می دهد .

بهترین موردی که در مورد کراتین می توان بیان کرد این است که در بررسی ها هیچ اثر مضری درمورد کراتین به دست نیامده . کراتین کاملا بی خطر و موثراست.

با این وجود، همچون موارد دیگر استفاده بیش از اندازه مکمل برای ماهیچه هایی که با کراتین اشباع شده اند، توصیه نمی شود.این بدان معنی است که مقدار تجویز شده دارو استفاده شود تا از ماهیچه های خوب ،قوی ، پرانرژی و بالاترین استقامت ممکن بهره مند شوید.

تاثیرات سوء و نامطلوب ناشی از مصرف مکمل‌های کراتینی در حال حاضر بخش عمده ای از تاثیرات سوء و نامطلوب ناشی از مصرف کراتین به صورت حکایت و گزارش وجود دارد و عوارض‌دراز مدت ناشی از آن شناخته شده نیست.

الف) کسب وزن: تنها عارضه جانبی اثبات شده ناشی از مصرف کراتین کسب وزن بیش از ۶/۱ کیلوگرم بعد از دوره بارگیری و ۴/۲ کیلوگرم با استفاده مداوم و بیشتر کراتین می‌باشدکسب وزن بعد از دوره بارگیری به طور عمده ناشی از حفظ آب در بدن می‌باشد. ب) اختلالات گوارشی معده و روده و گرفتگی عضلانی: عوارض جانبی دیگری که برای کراتین ذکر شده شامل اختلالات معده و روده ای، گرفتگی های عضلانی و سفت شدگی عضلانی می‌باشد. بیشتر این عوارض، حکایت ها و گزارشات نقل شده توسط افراد می باشند و چندین تحقیق بر روی کراتین هم، آنها را به عنوان عوامل محدود کننده و رایج نشان نداده است. به عبارت دیگر بسیار از این تحقیقات تاثیرات کراتین بر روی اجراهای ورزشی را مورد بررسی قرار داده اند و بر روی عوارض جانبی ناشی از آن تاکید نداشته اند. همچنین این تحقیقات به طور نسبی تعداد کمی مصرف کنندگان کراتین را شامل شده و فقط در حدود ۱ الی ۳ ماه بعد از مصرف مکمل‌های کراتینی این افراد را مورد مراقبت و بررسی قرار داده اند. ج) عوارض کلیوی: به علت افزایش بار پروتئین ناشی از مصرف کراتین تاثیرات سوء بر روی کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. بارگیری کراتین، تجمع کراتین در ادرار را ۹۰ برابر و تجمع کراتینین در ادرار را ۲۰ الی ۴۰ درصد افزایش می دهد. سرم کراتینین نیز به طور تقریبی ۲۰ درصد افزایش می‌یابد. پورتمانس و همکارانش. فقط مطالعاتی در مورد تاثیرات کراتین بر روی عملکرد کلیه در افراد سالم را انجام داده و منتشر کردند. آنها مشاهده کردند که نه ۵ روز دوره بارگیری و نه ۵۸ روز دوره حفظ به طور قابل ملاحظه ای میزان فیلتراسیون مجرای کلیه را در افراد مصرف کننده تغییر نداده است. علاوه بر این آنها یافتند که هیچ گونه آسیب و اختلال در عملکرد کلیه در ارتباط با مصرف مکمل‌های کراتینی در طول ۵ سال مشاهده نشده است. هر چند که این تحقیقات بر روی کم تر از ۱۰ نفر انجام شده و فقط تاثیرات کراتین بر روی عملکرد کلیه را مورد مطالعه قرار داده است. فقط یک گزارش پیرامون کاهش عملکرد کلیه در ارتباط با مصرف مکمل‌های کراتینی در نوشته ها پیدا شده است. به عبارت دیگر فقط یک دوره بارگیری طبیعی و ۷ هفته دوره حفظ، یک فرد با تاریخچه طولانی مدت از اسکلروسیز موضعی مجاری کلیه یک کاهش ۵۰ درصدی در میزان فیلتراسیون مجاری کلیوی را نشان داد ولی بعد از یک ماه از قطع مصرف کراتین این اختلال برطرف شد. اخیراً ACSM توصیه کرده است که افرادی که بیماری کلیه یا دارای پیشینه خانوادگی برای بیماری های کلیوی هستند نباید کراتین مصرف کنند. به عبارت دیگر افراد سالم که کراتین مصرف می‌کنند باید خود را وزن کرده تا دچار کم آبی درحین مصرف کراتین نشوند. اخیراً در گزارشی فوت ۳ کشتی گیر به دلیل کاهش وزن سریع به وسیله از دست دادن آب بدن و مصرف کراتین نیز اعلام گردید. اگرچه مصرف کراتین مستقیماً ارتباطی با مرگ آنها نداشته است ولی ACSM توصیه می‌کند افرادی که از روش‌های کم کردن سریع وزن استفاده می‌کنند و یا در محیط های گرم فعالیت می‌کنند باید از مصرف کراتین خوداری کنند. تاثیرات ناشناخته برای یک‌بار هم تحقیقات دراز مدت خوب در مورد تاثیرات مضر و سوء ناشی از مصرف کراتین انجام نشده است. موضوع مهمی که بحث در مورد آن بالا گرفته، این است که تقریباً هیچ اطلاعاتی در ارتباط با تاثیرات کراتین بر روی دیگر بافت هایی که کراتین را به کار می‌برند از قبیل قلب, مغز, بیضه‌ها شناخته شده و در دسترس نیست . در پایان اینکه تقریباً هیچ اطلاعاتی در مورد تاثیرات کراتین بر روی نوجوانان در دسترس نیست بنابراین ACSM (کالج پزشکی ورزشی آمریکا) مصرف مکمل‌های کراتینی را در افراد کمتر از ۱۸ سال توصیه نمی‌کند.

 

انواع کراتین

 

کراتین مونوهیدرات خالص

سفیدرنگ، بدون بو و مزه که به‌صورت پودر و کپسول عرضه می‌شود. البته از نظر جذب و عملکرد تفاوتی با هم ندارند و تنها بسته به سلیقه افراد است که مصرف پودر یا کپسول را ترجیح می‌دهند.

مسئله‌ای که در مورد کراتین مونوهیدرات اهمیت دارد درجه خلوص آن است. البته در سال‌های اخیر تمام تولیدکنندگان معتبر، کراتین مونوهیدرات را با خلوص استاندارد (۹۹ درصد) عرضه می‌کنند و کلمه Creapure یا HPLC tested که روی برچسب محصولات ذکر می‌شود نشان‌دهنده این مسئله است. علاوه بر این هر چه پودر کراتین مونوهیدرات دارای دانه‌های ریزتری باشد قابلیت جذب در بدن افزایش می‌یابد.

طریقه مصرف

مصرف ۵ گرم در روز برای تمام طول دوره برای کسب نتایج مثبت کراتین کافی است. در این‌صورت عضلات به‌تدریج از کراتین اشباع می‌شوند. ولی اگر می‌خواهید به سرعت اثر کراتین بر بدن خود را مشاهده کنید می‌توانید ۵ روز اول را به اصطلاح بارگیری کنید یعنی مصرف ۲۰ گرم (در ۴ وعده ۵ گرمی) در هر روز؛ با این‌کار عضلات با سرعت از کراتین اشباع می‌شوند و در کمتر از یک هفته شاهد نتایج مثبت آن بر افزایش انرژی و وزن بدن خواهید بود و در ادامه دوره، مصرف ۳ تا ۵ گرم در روز برای حفظ سطح بالای ذخیره کراتین در عضلات کفایت می‌کند. چنانچه به‌جای پودر از کپسول استفاده می‌کنید باید به تعدادی مصرف شود که معادل ۵ گرم (۵۰۰۰ میلی‌گرم) را تأمین کند.

توجه داشته باشید کراتین مونوهیدرات در آب حل نمی‌شود و پس از مدت کوتاهی ته‌نشین می‌شود. در ضمن کراتین مونوهیدرات در مقابل رطوبت و محیط اسیدی تا حدودی ناپایدار است و پس از مدت زمانی به کراتینین تبدیل می‌شود که اثرات مثبت کراتین را ندارد. بنابراین کراتین را با فاصله کمی پس از مخلوط کردن با مایعات مصرف کنید و از مخلوط کردن آن با آب‌میوه‌های ترش از جمله آب‌پرتقال خودداری کنید. از آنجائی‌که سطح بالای انسولین در خون باعث جذب بهتر کراتین توسط غلات می‌شود، کراتین مونوهیدرات را به‌همراه مایعات حاوی گلوکز از جمله آب‌انگور مصرف کنید.

کراتین به ‌همراه گلوتامین

کراتین و گلوتامین دارای اثرات مشابهی در افزایش حجم مایع درون سلول‌های عضلانی هستند و در صورتی‌که به‌همراه هم مصرف شوند، می‌توانند اثر یکدیگر را تقویت کنند. علاوه بر این هریک دارای مزایای متفاوتی هم هستند که در مجموع می‌توانند تأثیر بسیار خوبی بر رشد و ریکاوری عضلات داشته باشند. به‌همین دلیل مصرف همزمان کراتین و گلوتامین در زمان افزایش حجم بسیار توصیه می‌شود. برخی کمپانی‌ها اقدام به تولید محصولاتی شامل مخروطی از این دو ماده نموده‌اند. به‌عنوان Triple Fusion محصول شرکت Max Muscle که در هر وعده حاوی ۵ گرم کراتین، ۵ گرم گلوتامین و ۵ گرم گلایسین است (گلایسین آمینواسیدی است که باعث افزایش تولید کراتین توسط بدن می‌شود) و مکمل بسیار مناسبی در این گروه به شمار می‌آید.

Betagen محصول EAS حاوی ۲ گرم کراتین، ۲ گرم گلوتامین، یک گرم HMB و ۵۰۰ میلی‌گرم تورین، ۰۱ـCGT محصول OPtimum حاوی ۵ گرم کراتین، ۳ گرم گلوتامین، ۲ گرم تورین و کپسول Crea/Max محصول شرکت Nutrition Ultimate حاوی ۲ گرم کراتین، ۲ گرم گلوتامین و ۲ گرم تورین در هر وعده از دیگر محصولات این گروه به شمار می‌آیند.

 

کراتین مونوهیدرات به‌همراه گلوکز
برخی کمپانی‌ها جهت بهبود جذب و عملکرد کراتین مونوهیدرات این ماده را به‌همراه گلوکز (دکستروز) و مواددیگری که باعث تقویت اثر انسولین یا شبیه‌سازی کار انسولین در بدن می‌شوند عرضه کرده‌اند. از جمله این‌دسته محصولات می‌توان به Cell Tech محصول شرکت Muscle Tech و Alpha one محصول شرکت Max Muscle اشاره کرد. این محصولات حاوی مقدار مناسب گلوکز جهت جذب بهینه کراتین هستند علاوه بر این حاوی مواد دیگری از جمله آلفالیپوئیک اسید هستند که با شبیه‌سازی عملکرد انسولین باعث تسهیل ورود کراتین به داخل سلول‌های عضلانی می‌شوند و مصرف‌کنندگان به‌دنبال مصرف این محصولات نتایج بهتری نسبت به کراتین مونوهیدرات خالص را گزارش کرده‌اند.


کراتین مونوهیدرات مایع
تصور بر این است که کراتین مایع جذب بهتر و آسان‌تری در بدن و به‌داخل سلول‌های عضلانی دارد و به‌همین دلیل کمتر از کراتین مونوهیدرات باعث ایجاد حالت پف‌آلود در فرد می‌شود. در عالم واقعیت برخی مصرف‌کنندگان مدعی هستند تأثیر کراتین‌های مایع بیش از کراتین مونوهیدرات خالص است و برخی دیگر تفاوتی بین این دو احساس نکرده‌اند. مقدار مصرف در مورد تولیدات شرکت‌های مختلف متفاوت است، بنابراین مطابق دستورالعملی که روی برچسب هر یک از محصولات ارائه شده عمل کنید.


کراتین اتیل استر
کراتین اتیل استر ( Creatine Ethyl Ester ) معروف به CEE به‌صورت کپسول و پودر عرضه شده است و کمپانی‌های مختلف از جمله BSN ، PrimaForce و Muscle Tech اقدام به تولید و ارائه این مکمل نموده‌اند. 
طریقه مصرف
در مصرف CEE نیازی به بارگیری وجود ندارد. از آنجائی‌که CEE محصول نسبتاً جدیدی است هنوز طریقه مصرف کاملاً ثابتی در مورد آن وجود ندارد و تولیدکنندگان مختلف مقادیر مختلفی را پیشنهاد می‌کنند. ولی آنچه رواج بیشتری دارد مصرف ۲ گرم ۳۰ دقیقه پیش از تمرین به‌همراه حدود ۳۰۰ میلی‌لیتر آب و مصرف ۲ گرم دیگر بلافاصله پس از تمرین باز هم به‌همراه حدود ۳۰۰ میلی‌لیتر آب است.


کری ـ آلکالین 
کری ـ آلکالین (Kre-Alkalyn  ) به‌صورت کپسول، پودر و مایع (اغلب به‌صورت کپسول) عرضه شده است و کمپانی‌های مختلف از جمله Nutrition Ultimate ، Max Muscle و Vyo-Tech این محصول را تولید و عرضه می‌کنند.
طریقه مصرف
برای مصرف کری ـ آلکالین هم مثل CEE نیازی به بارگیری وجود ندارد. و همچون CEE هنوز طریقه مصرف کاملاً ثابتی در مورد آن وجود ندارد. با این حال روش رایج‌تر مصرف ۱ تا ۲ گرم هنگام صبح و ۱ تا ۲ گرم نیم‌ساعت پیش از تمرین است. برخی نظرات حاکی از این است که مصرف ۲ گرم نیم‌ساعت پیش از تمرین کفایت می‌کند.

 

مصرف کراتین از نقطه نظر قانونی
کراتین غیر قانونی نیست و مصرف آن توسط بسیاری از سازمان های ورزشی مجاز شمرده شده است. هر چند FDA (سازمان غذایی و تغذیه آمریکا) با مصرف کراتین به هر دلیلی موافقت نکرده است.

  

غلتیدن در والیبال ؟

 

 

 

این کار بیشتر و نه منحصرا توسط بازیکنان مونث انجام می شود چرا که گاهی اوقات انها نیاز به کشش بیشتری در شیرجه می بینند هرچند. موقعیتهای بسیاری هست که این کار راه مناسبی برای بازی با توپ است چه شما مونث باشید و چه مذکر.

این روش معمولا برای بازی در کناره زمین استفاده می شود. اما مثلا وقتی توپ از روی دفاع نزدیک خط جاخالی انداخته می شو. می توان با استفاده از این بعد از دویدن به جلو و چرخش نرم انرا به بازی برگرداند.

 

 

 

 

نکاتی درباره غلتیدن :

 

۱- تا حد امکان خود را به سمت توپ بکشید تا کاملا به زمین نزدیک شوید.

 

 

۲- پای داخلی راست خواهد شد.

 

 

۳- با بازویی که پشت شانه قرار می گیرد کار را شروع کرده. زیر توپ و به طرف هدف بچرخید.

 

 

۴- توپ را با پاشنه دست یا مشت بسته بزنید. بازورا به سمت بالا و هدف بچرخانید.

 

 

۵- این کار شانه شما را روی زمین می اورد اجازه بدهید چرخش ادامه یابد و بغلتید و در موقعیت چمباتمه به بازی ادامه دهید.

 دفاع داخل میدان

 

 

تیمی که دفاع داخل میدان خوبی داشته باشد می تواند به برد بازی امید زیادی داشته باشد. مهمترین مساله در دفاع داخل میدان جاگیری توپگیرها و عمل مناسب دفاع روی تور می باشد. در واقع مدافعان روی تور باید مکمل یکدیگر باشند. پس باید هماهنگی کامل بین آنها برقرار باشد. یعنی مدافعان داخل زمین باید محل هایی را پوشش دهند که دفاع روی تور پوشش نداده است. مدافعان داخل زمین میدان بر حسب حمله تیم مقابل به شکل زیر خواهد بود.

 

 

  

 

     حمله سرعتی تیم مقابل                           وسط دو دفاع باز باشد                        دو دفاع منسجم  

 

   

دفاع دو نفره از ابشار پشت خط با یک متر       تیم مقابل خیلی از ابشارهای ارام      دفاع کنار خیلی از انتن فاصله گرفته باشد

 

آموزش شیرجه و غلت

 آموزش شیرجه وغلت

 

آموزش نحوه دفاع با یک دست در حین افتادن ( غلت از پهلو)

در حالی که مطابق شکل توپ را با دو دست گرفته اید به پهلو بغلتید. سعی کنید روی ران ، باسن، پشت و شانه غلت بزنید.

 

 

 

 

 

 

آموزش دفاع با یک دست در حال افتادن به پهلو

بازیکن شماره 1: توپ را برای بازیکن شماره (2) پرتاپ می کند.

بازیکن شماره 2: با برداشتن یک گام بلند به پهلو توپ را با ساعد ( یک دست ) ضربه زده و به بازیکن شماره (1) بر می گرداند.

بازیکن شماره 3: روی ران، باسن ، شانه غلت می زند.

 

 

 

 

آموزش شیرجه رفتن 

آموزش شیرجه و ضربه زدن به توپ

توپ را طوری به زمین بکوبید که چند مرتبه نوسان داشته باشد سپس به زیر توپ شیرجه رفته و با پشت دست به سمت بالا به توپ ضربه بزنید.

 

 

 

 

 

 


آموزش شیرجه و ضربه زدن به توپ 

بازیکن شماره 1: توپ را بفاصله کمی از زمین نگه می دارد.

بازیکن شماره 2: به جلو شیرجه رفته و با پشت دست توپ را به بالا می زند.

 

 

آموزش شیرجه و ضربه زدن به توپ 

 

 

 


یک بازیکن توپ را به طور افقی به جلو می اندازد

بازیکن دیگر باید به زیر توپ شیرجه رفته و با پشت دست به آن ضربه بزند.

 

 

 

 

 

 

آموزش دفاع ساعد ( با یک دست ) 

 

بازیک شماره 1: به تناوب توپ را به سمت چپ یا راست خرک مطبق پرتاپ می کند.

بازیکن شماره 2: از پشت جعبه به جلو آمده و توپها را با ساعد ( یک دست ) به شماره (۱) بر می گرداند و به پهلو غلت می زند.

 

  

پاسهای حمله ای - پاس کوتاه

پاس کوتاه (الف) 

در این نوع پاس توپ در حدود 60 سانتی متر بالای تور فرستاده

 می شود که اسپکر میانی (منطقه 3) به ان حمله می برد. درست

مانند پاس بلند وسط ؛ توپ باید به همان نسبت که پاسور از تور

فاصله دارد؛از پاسور فاصله داشته باشد. چون قرار است توپ مسافت کوتاهی را طی کند؛اسپکر اخرین گام دورخیزش را زمانی برمی دارد که توپ به دستها پاسور رسیده باشد.

این نوع حمله ها بیشتر در جلوی مدافع میانی حریف انجام می شود؛بنابراین ضرورت دارد قبل از اینکه بتواند واکنش نشان دهد؛اسپکر پرش کرده باشد و ضربه خود را بزند. چون مدافعان مناطق 4 و 2 حریف برای حرکت کردن و اجرای دفاع 2و3 نفره فرصت ندارد؛اسپکر با یک مدافع روبه روست که او هم ناگزیر است در همان لحظه پرش اسپکر از زمین بلند شود؛در غیر این صورت جا خواهد ماند. حتی اگر مدافع حریف در همان لحظه پرش اسپکر؛پرش کند؛اسپکر می تواند به راحتی جاخالی بیندازد یا ذز اطراف دستهای مدافع ضربه بزند.

پاس کوتاه پشت ( الف )

این نوع پاس نیز مانند پاس کوتاه جلوست. با این تفاوت که در پشت سر پاسور اجرا می شود. تفاوت عمده این پاس با نوع قبلی در این است که اسپکر منطقه 2 توپ را در بین دو مدافع مناطق 4و3 حریف دریافت می کند. اسپکر برای دورخیز کردن در حدود یک ثانیه تامل می کند؛سپس قبل از انجام دادن هر گونه پوشش دفاعی توسط حریف؛با سرعت به توپ یورش می برد. بنابراین ناگزیر است بین دو مدافع به صورت ضربدری اسپک بزند. تنها مدافعی که توانایی متوقف کردن این حمله را دارد؛مدافع میانی حری است؛اگر وی پاس کوتاه پشت (الف) را پیش بینی کند و به سمت ان منطقه حرکت کند؛منطقه میانی خالی و بدون دفاع خواهد ماند.

پاس کوتاه (ب)

اینجا پاسور توپ را در ارتفاع 30 سانتی متری بالای تور؛به منطقه

 3 زمین می فرستد. چون اسپکر دورخیز را زودتر اغاز می کند؛

توپ باید سریعتر از پاس قبلی فرستاده شود. در اینجا نیز نقطه ای

که اسپکر باید به توپ ضربه بزند؛بستگی به وضعیت پاسور دارد.

تفاوت میان پاس کوتاه (ب) با پاس کوتاه (الف) در زمان دورخیز است. برای اجرای موفقیت امیز این نوع حمله؛اسپکر زمانی دورخیزش را تمام می کند و در حال پرش است که توپ به دستهای پاسور رسیده باشد.

درحقیقت توپ زمانی پاس داده می شود که اسپکر در هوا باشد. این نوع پاس نیز مانند پاس کوتاه (الف) اسپکر میانی را در وضعیت حمله در برابر دفاع تک نفره یا حمله بدون مدافع قرار می دهد و به دلیل سرعت زیادی که این نوع پاس دارد؛اگر مدافع حریف سرگرم تماشای توپ و پاس باشد؛غیر ممکن است که بتواند همزمان با اسپکر پرش کند؛و اگر پس از وی پرش کند؛دیگر بسیار دیر خواهد بود. اگر مدافع حریف مواظب اسپکر باشد و همزمان با وی پرش کند؛اسپکر می تواند جاخالی بیندازد یا با حرکت مچ؛توپ را به اطراف دستهای دافع بزند. هنگامی که مدافعان حریف پاس کوتاه را پیش بینی می کنند؛وهمزمان با اسپکر پرش می کنند؛دیگر نمی توانند نسبت به توپهایی که به دو انتهای تور فرستاده می شود؛واکنش نشان دهند؛بنابراین به طور موثری مدافع میانی حریف را بی اثر می کنند. همچنین به دلیل اینکه ندافعان کناری حریف نمی توانند نسبت به حمله های سرعتی که در میانه زمین انجام می شود واکنش نشان دهند؛و مدافع میانی نیز نمس تواند در دفاعهای دو نفره دو انتهای تور شرکت کند؛شما می توانید با پاس های سرعتی؛اسپکر خود را با دفاعهای تک نفره یا بدون مدافع روبه رو سازید. این امر درصد موفقیت در حمله را افزایش خواهد داد.

در اینجا مشخص می شود که موفقیت یک پاس حمله ای به مقدار زیادی بستگی دارد به پاس های دیگر و تیم شما هر چقدر بتواند در سیستم حمله اش پاس های مختلف را جای دهد؛در صد موفقیت در حمله بالاتر خواهد رفت.

پاس کوتاه پشت (ب)

این نوع پاس شبیه به پاس کوتاه جلوی (ب) و اگر بیشتر از ان به هماهنگی میان پاسور و اسپکر نیاز نداشته باشد؛کمتر از ان نیست. چون اجرای این نوع پاس بسیار سریع است و پاسور نسبت به توپ ارسالی دید ندارد؛برای اجرای مطلوب ان به مقدار زیادی تمرین نیاز است. در اینجا نیز وقتی پاسور توپ را لمس می کند؛اسپکر باید دورخیزش را تمام کرده باشد و در حال اجرای پرش باشد. اسپکر توپ را درمیان مدافعان مناطق 4و3 حریف می زند. اسپکر بهتر است دورخیز نهایی به سمت تور را با زاویه ای مستقیم انجام دهد؛و گرنه هنگامی که از پاسور پاس نامناسبی دریافت کند؛نمی تواند بالاتنه خود را چرخش بدهد یا یک اسپک همراه با تغییر جهت بزند. اما اسپکر می تواند با دورخیز مستقیم به خوبی یک لسپک ضربدری یا یک اسپک همراه با تغییر جهت بزند.


پاس های حمله ای – پاس های سرعتی

پاس تیز وسط

پاس های سرعتی انهایی هستند که برای غافلگیری و جا گذاشتن دفاع حریف طراحی می شوند. این نوع پاسهای و ارام که برای پخش کردن دفاع و افزایش زاویه حمله به کار می روند به مقدار زیادی تفاوت دارند. بیان ساده تر پاس های سرعتی عبارت اند از : پاس های که با سرعت زیادی اجرا می شوند به طوری که دفاع حزیف فرصت واکنش نشان دادن را نخواهد یافت. پاس سرعتی بر ایت اصل استوار است :

اگر زمان لمس کردن توپ توسط پاسور و لمس توپ توسط اسپکر کاهش یابد توانایی دفاع حریف در واکنش نشان دادن نیز کاهش خواهد یافت.

هنگامی که پاس های سرعتی به عنوان بخشی از حمله به کار گرفته می شوند دفاع با زیر نظر قرار دادن پاسور و پاس هایش از اسپکر ها مراقبت می کند. بنابراین هر مدافعی ناگزیر می شود در مناطقی که احتمال وقوع حمله ای سرعتی می رود مستقر شود. این عمل احتمال فراهم کردن شرایط مطلوب برای اسپکر را افزایش می دهد. به طوری که در اکثر مواقع اسپکر مدافعان حریف را از هم جدا خواهد کرد و شرایطی به وجود خواهد امد که هر اسپکر با یک دفاع تک نفره روبه رو و این بسیار مورد نظر و علاقه اسپکر هاست.

پاس های سرعتی می توانند برای برتری کلی تیم نیز بسیار موثر باشند و اگر با شیوه مناسبی به کار گرفته شوند می توانند مانند پاس بلند عمل کنند. همچنین پاس بلند می تواند به عنوان پاس سرعتی مورد استفاده قرار گیرد. روشن است که توانایی تیم در تسلط یافتن به پاس های سرعتی و بلند (هر دو) متناسب با توانایی تیم در کنترل حریف است. اما این نتایج را تنها وقتی می توان انتظار داشت که پاسورها اسپکرها بتواند هماهنگ عمل کنند. ضرورت دارد که پاسور توپ را به منطقه مورد نظر به طور ثابت هدایت کند. همچنین پاس های سرعتی از این نظر که اسپکر به جای پاسور سرعت حمله را تعیین می کند از سایر پاس ها متمایز هستند. چون اسپکر قبل از در اختیار گرفتن توپ پاسور دور خیزش را اغاز می کند بنابراین پاسور باید با تنظیم زمان و سرعت اسپکر توپ را با دقت تمام به سمت وی هدایت کند. از این رو لازم است که پاسور در تمرینها با هر کدام از اسپکرها پاس های سرعتی را جداگانه کار کند. بازیکنان با تجربه تمایل دارند که در زمان دور خیز تاخیر بیندازند اما بازیکنان جوانتر به سریع کردن دور خیز گرایش دارند. در نتیجه پاسور برای اینکه پاس خوبی داده باشد باید خود را با اسپکر تنظیم تنظیم کند و این تنها از طریق تمرینهای منظم تیمی به دست می اید. 

پاس تیز بیرون

هدف پاسور این است که پاسی با سرعت زیاد و ارتفاع در حدود 30 سانتی متر بالای تور به منطقه 4 ارسال کند . در این نوع پاس توپ هرگز نباید ارتفاعی بیش از 60 سانتی متر بالای تور قرار گیرد چون هر افزایش در قوس و ارتفاع توپ باعث کاهش سرعت و بیشتر شدن زمان پرواز خواهد شد. هنگامی که توپ به دستهای پاسور می رسد اسپکر باید از قبل دورخیزش را شروع کند به طوری که حدود 2 الی 5/2 متر با نقطه ای که می خواهد به توپ ضربه بزند فاصله داشته باشد. اگر پاسور و اسپکر هر دو به خوبی وظایف خود را انجام دهند اسپکر بدون دفاع یا با دفاعی تک نفره روبه رو خواهد شد و بعید به نظر می رسد مدافعی میانی حریف بتواند واکنش نشان بدهد.

درنتیجه اسپکر میان مدافعی میانی و منطقه 2 حریف شکافی را می یابد که می تواند از انجا به صورت ضربدری اسپک بزند. اگر بهترین توپگیر حریف در مناطق 6 و5 قرار داشت اسپکر می تواند به منطقه 1 ضربه بزند. این نوع حمله روی دفاع حریف تاثیر می گذارد. امکان دارد مربی حریف به مدافع منطقه 2 خود توصیه کند که فقط در برابر حمله های بازیکن منطقه 4 دفاع کند و به اصطلاح مامور وی باشد و به مدافع میانی کمک نکند در این صورت اسپکر میانی می تواند با یک اسپکر همراه با تغییر جهت توپ را در زمین حریف فرود اورد.

پاس تیز وسط

برای پاسور پاس تیز وسط با مورد قبلی مشابه است. اختلاف این دو پاس در این است که پاس تیز وسط به نقطه ای در حدود 2 الی 5/2 متر داخل زمین فرستاده می شود. با این پاس اسپکر منطقه 4 به سمت نقطه ای یورش می برد که وی قادر می کند که میان مدافعان مناطق 2 و3 حریف اسپک بزند.

در پاس تیز بیرون توپ به نقطه ای روبه روی مدافع منطقه 2 حریف فرستاده می شود اما پاس تیز وسط نزدیکتر به مرکز زمین فرستاده می شود و هر دو مدافع مناطق 3و2 حریف مجبور می شوند مناطق خود را ترک کنند و در امتداد تور حرکت کنند. برای اجرای کامل این روش حمله ای هنگامی که توپ به دست پاسور می رسد اسپکر باید از قبل دورخیز خود را اغاز کرده باشد به طوری که در حدود 1 الی 5/1 متر با نقطه ای که می خواهد به توپ ضربه بزند فاصله داشته باشد. باید به خاطر داشت که پاس تیز وسط نسبت به نوع قبلی مسافت کمتری را طی می کند بنابراین زودتر به منطقه مورد نظر که حمله باید روی ان انجام شود می رسد. برای جبران این مشکل اسپکر ناگزیراست دورخیزش را زودتر شروع کند. اگر مراحل فوق به خوبی اجرا شود اسپکر ضربه خود را از شکاف ایجاد شده میان مدافعان مناطق 3و2 حریف خواهد زد. در اکثر مواقع هیچ کدام از مدافعان زمانی برای واکنش نخواهند داشت. بنابراین اسپکر باید با یک ضربه محکم و قاطع توپ را در زمین حریف فرود اورد.

متاسفانه چون زاویه دورخیرش اسپکر زیاد باز نیست امکان اجرای یک اسپک همراه با تغییر جهت برای وی کم است. اما این اشکال با حمله بدون دفاع جبران می شود.

پاس تیز پشت

پاس تیز پشت

این پاس ( پاس تیز پشت) کاملا مانند پاس تیز بیرون است با تفاوت که پاس پشت داده می شود. پاسور موظف است توپ را مستقیم به نقطه ای درست داخل انتن با ارتفاع 30 سانتی متر بالای تور بفرستد.

اسپکر منطقه 2 باید قبل از اینکه توپ به دستها پاسور برسد دورخیزش را شروع کرده باشد به طوری که هنگام رسیدن توپ به پاسور با نقطه ای که قصد دارد ضربه بزند در حدود 1 تا 5/1 متر فاصله داشته باشد. اسپکر دقیقا توپ را داخل مدافع منطقه 4 حریف دریافت می کنند که می تواند به صورت ضربدری اسپک بزند. سرعت این پاس به قدری زیاد است که بعید به نظر می رسد مدافع میانی حریف بتواند به کمک مدافع منطقه 4 اماده شوند و دو نفره دفاع کنند. بنابراین حمله سرعتی بار دیگر با موفقیت اجرا می شود و حریف فقط می تواند تک نفره توپ را دفاع کند.


انواع پاسها در والیبال- پاس بلند

پاس های حمله ای – انواع پاس های بلند بخش زیر در مورد بررسی پاس های حمله ای است که در حمله هایی با دو اسپکر و سه اسپکر کاربرد دارد. هر کدام از پاس ها به ترتیب سادگی و بنیادی بودن تا انواع پیچیده ان مورد بحث قرار می گیرد.

 پاس بلند در دو انتهای تور

 همان طور که از نام مشخص است پاس بلند قوس دار و بلند است ( حداقل 2 الی 2متر بالای تور) که به سمت خطوط کناری چپ یا راست زمین فرستاده می شود. این پاس ها باید به سمت انتن های خطوط کناری فرستاده شوند به طوری که اگر به ان ضربه وارد نشود در بیرون منطقه زمین بازی فرود اید. در این نوع پاس توپ باید با فاصله در حدود 30 الی 90 سانتی متر از تور فرستاده شود طوری که اسپکر برای ضربه زدن به توپ یک حاشیه امنیتی داشته باشد. چون این نوع پاس مدافعان را به سمت دو انتها تور می کشاند برای پخش کردن و عدم تمرکز دفاع حریف بسیار موثر است. همچنین به اسپکرها این امکان را می دهد تا در مقابل دفاع از ضرباتی استفاده کنند که توپ پس از برخورد به نوک انگشت مدافعان به خارج از زمین برود. این نوع پاس ها همچنین دفاع داخل زمین حریف را مجبور می کنند که مواظب زوایای اضافی که از طریق حرکت از بیرون اسپکر ایجاد شده است باشند. اسپکر منطقه 4 نیز با قرار گرفتن در بیرون زمین می تواند اسپک ضربدری طولانیتری را نسبت به وقتی که در وسط زمین است داشته باشد. این عمل می تواند سبب برتری اسپکرهای کوتاه قد نیز بشود که با اسپک های ارامتر و عریضتر نقش خود را انجام دهند. دفاع حریف با چنین پاس های و همچنین با اسپک هایی که به منطقه یک سوم زمینش زده می شود در معرض خطر قرار می گیرد زیرا اسپکر مجبور نیست با پاس های بلند برای ضربه زدن اسپک به منطقه یک سوم حریف چرخش زیادی به بالاتنه خود بدهد. در حالی که هنگام اسپک زدن در میانه زمین اسپکر مجبور است که چرخش زیادی به بالاتنه خود بدهد تا توپ را در منطقه یک سوم حریف فرود اورد. بنابراین یک اسپکر با قد متوسط نیز می تواند این کار را انجام دهد. بدین ترتیب اگر پاسور در فرستادن توپ به منطقه مورد نظر موفق نباشد برتریهای پاس بلند که به دو انتها تور فرستاده می شود می تواند به سادگی از بین برود. همچنین پاس هایی که 1-5/1 متر داخل خطوط کناری زمین فرستاده می شوند صد در صد خطر ناک هستند این نوع پاس ها چون کند هستند باید برای جبران کندی بسیار عریض فرستاده شوند. گذشته از ان ضرورت دارد که پاسور هنگام استفاده کردن از چنین پاس هایی زاویه حمله را برای اسپکر افزایش دهد تا وی قدرت مانور روی توپ و تور را داشته باشد. همچنین پاسورها در پاس های بلند باید ثابت و استوار باشند.

 پاس های بلند به وسط

این پاس نیز شبیه پاس بلند در دو انتها تور است با این تفاوت که اسپکر ار منطقه 3 حمله می کند. این نوع پاس باید در حدود 30 الی 90 سانتی متر از تور فاضله داشته باشد و حداقل به اندازه پاس بلند قبلی ارتفاع داشته باشد. تعیین محل پاس که توپ باید به انجا فرستاده شود با توجه به شرایط بازی متفاوت خواهد بود و هنگامی که اسپکر میانی حمله می کند باید فاضله اش با پاسور نزدیکتر باشد از زمانی که از منطقه 4 حمله می کند. بنابراین اسپکر باید فاصله خود را با پاسور تنظیم کند. فاصله اسپکر با پاسور باید به اندازه فاصله پاسور با تور باشد. همان طور که در شکل مشخص است پاسور مبور باشد توپی را در امتداد تور و سمت چپ زمین دریافت کند اسپکر برای زدن توپ به جای انکه به جلوی پاسور برود به پشت وی می رود و ارتباط میان پاسور و اسپکر با یک پاس پشت برقرار می شود. در این وضعیت به دو دلیل توصیه نمی شود که اسپکر در جلوی پاسور اسپک بزند:

 نخست اینکه اسپکر در وضعیتی قرار می گیرد که دور خیز عادی برای اسپک زدن روی تور امکان ندارد چون ناگزیر است از پشت پاسور دور خیز کند و برای زدن توپ در جهتی دور از پاسور حرکت کند. این نوع دور خیز به ویژه برای اسپکر های راست دست مطلوب نیست. و دوم اینکه اسپک زدن در جلوی پاسور ممکن است سبب برخورد میان اسپکر میانی و کناری بشود. اگر بازیکنان تازه کار و بی تجربه باشند ای احتمال یک امر حتمی می شود.

 


واژه های توصیفی

Area Block  دفاع منطقه ای

روش دفاعی که در ان حمله کنندگان مجبورند به نقطه ای که مورد نظر مدافعان است ضربه بزنند.یعنی حمله کننده تنها مجاز به ضربه زدن به یک سمت زمین است.

Attack  حمله

Attack coverage  پوشش حمله مهاجم

مرحله ای از بازی که طی ان بازیکنان تیم حمله کننده هنگامی که اسپکر در حال حمله است در پشت اسپکر حالت دفاعی به خود می گیرند.

AttackLine  خط حمله 

خطی است که در عرض زمین ب طور موازی و با فاصله سه متری از تور کشیده شده است .

Baseline  خط انتهای زمین

Block دفاع روی تور

قسمتی از بازی که طی ان بازیکنان تیم دفاع کننده روی تور پرش می کند و با قرار دادن دستها در بالای تور سعی می کند در مقابل اسپک حریف سد ایجاد کند.

Center Line  خط وسط زمین

خطی موازی است که در زیر تور به صورت عرضی از یک طرف زمین والیبال به طرف دیگر کشیده شده است و زمین را به دو قسمت مساوی تقسیم کرده است.

Crossourt Attack  اسپک ضربدری

اسپکی است که ضربه به توپ به صورت اَُویب زده می شود.( مثلا از منطقه 4 زمین حمله کننده به منطقه 5 زمین حریف زده می شود)

Crosscourt Block  دفاع متمرکز

دفاعی منطقه ای است که مدافعان سعی می کنند حمله های ضربدری حریف را متوقف کنند.

Defenes دفاع

مرحله ای از بازی که در ان یک مالکیت توپ را در اختیار ندارد.

Free Ball  توپ سرگردان ( توپ آزاد)

مرحله ای از بازی ک حریف سه بار به طور مجاز به توپ ضربه زده است ولی نتوانسته در ضربه سوم اسپک بزند بلکه ناگزیر بوده توپ را به ارامی با ساعد یا پنجه از روی تور رد کند.

Kill  اسپک مهلک

اسپکی که حریف قادر به بازیافت توپ نباشد و سبب تصاحب امتیاز یا تعویض سرویس شود.

Line Block  دفاع خطی

نوعی دفاع منطقه ای است که مدافعان از اسپک های مستقیم حریف ممانعت به عمل می اورند.

Multiple Offense حمله ترکیبی

روشی حمله ای است که در ان سه بازیکن ردیف جلو در طرحی مرکب از اسپک واقعی و فریب حمله می کنند.

Offensive Systems  سیستم حمله ای

روش های حمله ای است که شامل ترکیبات مختلفی از اسپکرها و پاسورها هستند.این روش ها بر اساس تعداد پاسور و اسپکرها با عدد مشخص می شوند. مثلا در یک روش حمله ای 2-4 چهار اسپکر و دو پاسور و در روش 1-5 پنج اسپکر و یک یک پاسور شرکت دارند.

Quick Sets پاس های سرعتی

پاس هایی هستند که برای غافلگیری و جا گذاشتن دفاع حریف طراحی می شود. به بیان ساده تر پاس های سرعتی عبارت اند از:پاس هایی که با سرعت زیادی اجرا می شوند به طوری که حریف فرصت واکنش نشان دادن را پیدا نمی کند.

Serve Reception  دریافت سرویس

مرحله ای از بازی است که تیمی سرویس حریف را دریافت می کند.

Setter  پاسور

بازیکن یا بازیکنانی که مسولیت پاس دادن به اسپکرها را دارند.

 


آبشار

ita

ابشار پر تحرک ترین و مهیج ترین قسمت مهارتهای والیبال است. تکنیک زدن ابشار بسیار مهم است. باید طوری به تور نزدیک شوید که بتواند در حد امکان به بالاترین ارتفاع بپرید. بنابراین باید اندازه کافی با تور فاصله داشته باشید.

نزدیک شدن به تور حداقل از فاصله 3 متری ان اغاز می شود و معمولا با سه گام انجام می گیرد. اغاز پرش با هر دو پا انجام می شود.

 مرحله اول ابشار گام هاست تا با توپ هماهنگ شود.

مرحله دوم لحظه ای است که پرش انجام می شود و مرحله سوم اوردن پای عقب کنار پای جلو می باشد.

 در مرحله اخر با تماس پاشنه یا با زمین و باز شدن پشت به عقب انجام می گیرد. هر دو دست با قدرت به طرف جلو و بالا حرکت می کند حداگثر ارتفاع و تعادل را برای ابشار زدن مهیا کند. شما بدون اینکه زیاد به جلو بروید و به بالا ترین ارتفاع ممکن بپرید.

 دست چپ برای تعادل (اگر راست دستید) استفاده می شود و دست راست به طرف بالا رفته و از ارنج خم می شود تا بیشترین فاصله ممکن را با توپ داشته باشد.

توپ در بیشترین ارتفاع قابل دسترسی با دست باز زده می شود.سعی کنید مچ دستتان ریلکس باشد.

دست شل نباشد و انگشتان محکم بوده ولی سفت نیاشد حرکت دست باید سریع و تهاجمی باشد. بعداز همه اینها شما باید سعی کنید ضزبه ای بزنید که تیم مقابل قادر به برگرداندن ان به زمین شما نباشد. بعد از زدن توپ دست به حرکت خود ادامه می دهد تا عمل ضربه زدن کامل باشد. بعد از زدن توپ با تور تماس پیدا نکنید و مواظب باشید پایتان وارد زمین تیم مقابل نشود.

وضیعت مناسب برای شروع حرکت معمولا 3 یا 4 متری تور و اغاز ان از کنار خط طولی می باشد. حرکت و سرعت گامها بستگی به نوع پاس (از نظر ارتفاع و سرعت) دارد.

نکات مهم :

زدن اسپک از پشت خط یک سوم حتما باید پرش افقی خوبی هم داشته باشید.

زدن ابشار های سرعتی (کوتاه یا بریده) محل پرش و فرود باید یکی باشند.

اگر با یک دفاع در روی تور مواجه هستید سعی کنید ابشار خود را با قدرت و در فاصله 6 یا 7 متری زمین مقابل وارد کنید.

اگر با دو دفاع منسجم مواجه هستید سعی کنید فاصله 12 یا 13 متری زمین مقابل را هدف بگیرید و با قدرت ابشار خود را به دست مدافعان بزنید. در این حالت می توانید توپ را به دست های کناری مدافعان بزنید یا توپ را با ارامی به محلی از زمین تیم حریف که بازیکنی در ان قرار ندارد وارد کنید. اگر روشهای فوق را متناوبا انجام دهید باعث سر در گمی مدافعان روی تور و داخل زمین حریف می شوید.

دفاع روی تور

bra

مربیان والیبال معتقدند که اگر تیمی دارای دفاع روی تور بلند.قوی و منسجم باشد تیم مقابل خود را نابود خواهد ساخت. چهار عمل را ر هنگام دفاع به خاطر بیاورید :

1. وضعیت   2. زمان سنجی   3. پریدن     4. تهاجم

بازیکن باید به فاصله یک ساعد از تور قرار بگیرد و دستها باید از ارتفاع شانه ها بیشتر باشند. پاها کمی خمیده و پاها راحت و کمی جدا از یکدیگر باشند. شما باید رو به توپ باشید و با دستها کشیده تا حد امکان بالا بپرید. براینکه بدانید چه موقع پرش خود را انجام دهید بازیکن ابشارزن خود را نگاه کنید و بعد از اینکه او پرید شما هم پرش خود را اغاز کنید.

دفاع باید با دستان باز و انگشتان جدا از یکدیگر انجام شود تا وسعت بیشتری را بتواند پوشش دهد. دستها باید سعی کنند توپ را مجبور به فرود امدن در زمین تیم مهاجم کنند. به این یک دفاع حمله گفته می شود. از این روش شما  می توانید برای ابشارهایی که ارتفاع زیادی ندارند استفاده کنید. به هر حال اگر ابشار در ارتفاع خیلی بالا زده می شود توصیه می کنیم که دست خود را برای دفاع به زمین حریف نبرید و به جای ان فقط توپ را دفاع کنید.برای انجام این کار دستهایتان باید کاملا کشیده و مماس تور باشند.

بازیکنانی که در دفاع شرکت می کنند بستگی به موقعیت ان لحظه دارد و هر سه بازیکن حمله می توانند در دفاع  از توپهای با ارتفاع زیاد شرکت کنند اما معمولا یک یاد دو مدافع در دفاع شرکت می کنند.

نکات مهم :

دفاع روی تور این نیست که توپ را حتما دفاع کند بلکه فقط باید یک منطقه خاص را (که با دفاع داخل میدان هماهنگ کرده ) به خوبی پوشش دهد و از حرکت دادنبی مورد دستها خود خوداری کند.

بایستی که توپ حمله تیم مقابل خیلی به تور نزدیک است وظیفه دفاع روی تور است که حتما توپ را دفاع کند.


کاربردساعد :

 ازاین تکنیک غالبا جهت دریافت توپهایی که ازسرعت بسیاربالایی برخوردارند(مانند توپهای اسپک وسرویس های سنگین ) ویا پاس دادن توپهایی که ازمحدوده شکم وکمر پایین ترهستند استفاده میشود . دقت این نوع پاس (ساعد) نسبت به پاس پنجه اندکی کمتر است ولی باتمرین های اصولی میتوان دقت آنرا بسیار بالابرد.

 آموزش مراحل اجرا:

همانطورکه قبلا گفتم من برای آموزش تکنیکهای والیبال گارد متوسط را انتخاب میکنم یاد آوری این نکته ضروری است که تفاوت های عمده ای بین پاس ساعد وساعد دفاعی است .

 آموزش زیر اجرای پاس ساعد میباشد. به تصویر بادقت نگاه کنیدتانکاتی راکه گفته میشود بهتر درک نمایید: برای گارد ساعد اگر ازقسمت پایین شروع کنیم به این نکات خواهیم رسید -

 فاصله پاها کمی بیشتر از عرض شانه ها قرارمیگیرد.

 - زانوهاخم به اندازه ایکه زاویه بین ران وساق پای جلو تقریبا 90 درجه میباشد.

 - یکی ازپاها رابه دلخواه اندکی جلوترقرارمیگیرد

. نکته بسیارمهم :درحین آموزش فرقی ندارد نوآموزکدام پای خودراجلوترقرارمیدهد اماپس ازکسب مهارت کافی بایستی عادت کند تاباتوجه به مناطق مختلف شش گانه زمین پای درست راجلوترقرار دهد.

 - ناحیه کمر به سمت عقب کشیده میشود .

 - دستها مانندشکل داخل یکدیگر قرارمیگیرد.

- مچ دست به سمت پایین شکسته میشود تاعضلات تاکننده کف دست نماسن شود. -

 درناحیه آرنج هیچگونه خمیدگی نبایستی باشد.

 - تاجای ممکن شانه هابه سمت بالاوجلو آورده میشود تافاصله بین آرنجها هنگام ضربه به توپ بهم نزدیک تر شود.

- درپشت هیچگونه خمیدگی (حالت قوز) نبایستی باشد .

 - نگاه به سمت جلوقرارمیگیرد. - حرکت دست ها ازنزدیک کمر شروع شده وبه سمت بالامی آید ودرناحیه جلوی کمر وشکم بهترین محل برای ضربه به توپ میباشد.

 - هنگام اجرای این تکنیک باتوجه به فاصله هدف تابازیکن میتوان مفاصل مناسب رابکارگرفت

 عوامل مهم دراین نوع پاس:

 برای اجرای یک پاس ساعدموفق عوامل متعددی دخیل هستندکه میتوان به برخی اشاره نمود:

 - اجرای صحیح وسریع گامهای جابجایی:

 برای رسیدن به پشت توپ (یادرمسیر آن قرارگرفتن) این بخش اهمیت خاصی دارد.اغلب بازیکنان حتی درسطوح باشگاهی وملی نیز ازاجرای درست این قسمت عاجزند به همین دلیل بازیکنان ودرنتیجه تیمهای ما دردریافت های اول یا دفاع داخل میدان دچار آسیب میباشند .

 این نکته برای افرادی که نقش لیبرودارند اهمیت فوق العاده ویژه ای دارد -

اتخاذ یک گاردمناسب برای دریافت توپ :

 برای انتخاب گارد خوب بایستی به سرعت

 – ارتفاع –

 چرخش توپ دقت تمود -

کنترل توپ :

برای دریافت ساعد دومرحله وجودداردکه درادامه به آن خواهم پرداخت دراین قسمت منظور مرحله دریافت میباشد.

- ارسال درست :

 یک ارسال درست عبارت است ازرعایت این نکته که توپ با ارتفاع مناسب

– سرعت مناسب

 – جهت مناسب دقیقا به محل هدف برسد .

- بکارگیری صحیح اهرمهای بدن وعضلات درگیر دراین تکنیک(باتوجه به فاصله هدف تابازیکن )

 مراحل اجرای پاس ساعد رامیتوان چنین بیان نمود :

 مرحله دریافت :

 دراین مرحله باید 1- بااستفاده ازگام مناسب خود رادرمسیر توپ قرارداد

2- باتوجه به ارتفاع توپ یکی ازگاردهای ساعد راانتخاب نمود

 3- با دقت مسیر توپ راتارسیدن به نزدیک بدن کنترل نمود

 4- به توپ اجازه داده شود تابه بهترین مکان برای اجرای ضربه برسد ( درناحیه جلوی شکم )

 5- اهرم هاومفاصل رابرای اجرای یک ساعد خوب آماده نمود.

 مرحله ارسال:

 1- چرخش بدن ازناحیه کمر به سمت هدف (سینه به سمت هدف باشند )

2- بااستفاده از حرکت دست توپ رابه سمت هدف ارسال نمود

 3- بازشدن اهرمهای بدن وحرکت به سمت جلو وانتقال وزن بدن برروی پای جلویی .

 4- آمادگی برای ادامه بازی نکته مهم : بهترین محل برای ضربه به توپ با ساعد درناحیه مچ دست وکمی بالاتر ازمحل نصب ساعت برروی دست میباشد.


آموزش ارنجها ارنج

: ارنج یابهتربگوئیم ترتیب ایستادن درزمین متناسب باتوانایی افراد ویاتاکتیکهای تیمی ؛اشکال بسیارمتنوع وگوناگونی به خود میگیرد.برای حمله ودفاع دروالیبال میتوان طرح های مختلفی راپیش بینی واجرانمود .

به هرحال چون این سایت آموزشی است من ارنج هاراازساده ترین آنها آموزش داده تابه مراحل پیشرفته تربرسیم . همانطورکه میدانید درزمین والیبال شش بازیکن قرارمیگیرند که به ترتیب زیر محل ایستادن آنها شماره گذاری میشود

(مناطق شش گانه زمین).لطفابه جهت شماره گذاری دقت نمایید

(برخلاف جهت حرکت عقربه ساعت): اگربادقت به شکل بالا توجه کنید درمی یابید که هرکدام ازاین مناطق دوبه دوباهم قطر محسوب میشوند یعنی: منطقه 1 بامنطقه 4 منطقه 2 بامنطقه 5 منطقه 3 بامنطقه 6 درتمام طول بازی (درهرگیم ) قطرها باهم هماهنگ جابجا میشوند .برای هرگیم میتوان ارنج جداگانه طراحی کرد.

جهت چرخش دروالیبال درست موافق حرکت عقربه های ساعت میباشد.

به شکل زیردقت کنید: انواع ارنجها : انواع ارنجها معمولابراساس تعدادپاسورواسپکرها مشخص میگردند:

سیستم 6-6 یعنی هربازیکنی که به محل پاس (منطقه 3) رسید نقش پاسورراایفامیکند.

سیستم 3- 3 یعنی 3 پاسورو3اسپکر

 سیستم 2- 4 یعنی 2 پاسورو4 اسپکر

 سیستم 1- 5 یعنی درزمین یک پاسورو5 اسپکروجود دارد

 درسیستم های بالا سیستم 1 -5 کارآمدترین ومهمترین نوع سیستم است که نیاز به تمرین وهماهنگی زیاد بین بازیکنان؛ لازمه اجرای مطلوب آن است.چون این سیستم بیشترین کاربردراداردمن نیز نوع ساده گردش دراین سیستم راشرح میدهم .

 

۲         ۳       ۴

۱        ۶        ۵



آموزش توپ گیری با ساعد

توپگیری با ساعد(BUMP یا UNDERHAND یا FOREARM )یکی از مهمترین قسمتها در بازی والیبال است.

 چرا که اولین اقدام برای شروع حمله می باشد. اگر توپگیری اشتباه شود پایه ریزی حمله خراب شده و امتیاز از دست می رود.

در متن زیر سعی شده نحوه صحیح و بنا به تعریفی آموزشی ساعد آورده شود: یک توپ گیری با ساعد خوب شامل ۴ مرحله است:

 ۱- رفتن به طرف توپ :

 برای یک توپ گیری سالم باید در سریعترین اقدام با سمت توپ رفته و حتی الامکان مقایل توپ قرار گرفت.

 ۲- حالت گرفتن:

 ۱-۲) پاها را به اندازه عرض شانه باز کرده و یکی از پاها را (راست پاها پای راست و یا هر کدام که راحتر بودیم)جلوتر قرار میدهیم.

 ۲-۲) دست ها را بطور کامل به طرف جلو کشیده و از قسمت شستها بطور موازی به هم می چسپانیم.

۳-۲) زانوها را خم کرده و دستها را موازی پاها قرار می دهیم.

 ۴-۲) کمر راست و بدن در حالت راحتی قرار میگیرد.

 ۵-۲) چشمها همواره بدنبال توپ

۳- تماس با توپ :

 ۱-۳) توپ را با قسمتی از دستها که بهم چسپیده نیست می زنیم.همیشه مرکز ثقل بدن و دستها و توپ باید در یک خط باشند.

 ۲-۳) بعد از تماس با توپ زانوها را به آرامی صاف کرده و ساعد را متناسب با حرکت زانو به سمت بالا میبریم و توپ را به سمت هدف هدایت هدایت میکنیم.

 ۴- دنبال کردن ضربه:

 ۱-۴) بعد از زدن ضربه حرکت دست و بدن توپ را به سمت هدف دنبال می کند.

 ۲-۴) حرکت آونگی دست نباید از شانه ها بالاتر برود.

۳-۴) برای تعادل و دقت در کار وزن بدن را به پای جلو منتقل میکنیم. شرایط فوق در زمان تمرین باید تکرار شده تا حرکت ملکه ذهن شود.در عکسهای زیر سعی شده چهار حالت به ترتیب آورده شود. در بعضی مواقع برای اینکه بازیکن به زیر توپ قرار گیرد مجبور به نشستن وحرکت به طرفین خواهد شد.


نحوه اسپک زدن

آخرین ضربه ای که در یکطرف زمین والیبال زده می شودو توپ وارد زمین حریف می شود معمولا سعی میشود به گونه ای باشد که کنترل کردن ان توسط تیم حریف سخت باشد.

 بهترین ضربه همان اسپک(آبشار) هست. ضربه ای که مهاجم با پریدن و تمام قدرت به توپ میزند و توپ را وارد زمین حریف میکند.

 ابشار را به سه حالت تقسیم میکنند.

 ۱- جاخالی

(DINK) ۲-آبشار آرام به آخر زمین

(OFFSPEED SPIKE) ۳- آبشار قدرتی ( HARD DRIVEN SPIKE )

 همه آبشارهای فوق یک سری مقدماتی دارند که تقریبا یکسان هستند.

در زیر سعی شده مراحل یک ابشار گفته شود.

۱- حرکت سه گام بسته به پاس داده شده زمان حرکت سه گام فرق میکند. بعد از سه گام خیز برداشتن در گام سوم پاها را حفت میکنیم. باسن را عقب داده و زانوها به جلو خم میشودو دستها برای پرش عمودی به عقب میروندو تمام انرژی برای یک پرش خوب روی پاها متمرکز میشود.

 ۲- پرش به کمک تمام اعضا بدن میپریم و دست برای پرش بهتر و با کنترل بیشتر به بالا حرکت میکندو دست ضربه زننده به همرا کتف بالاتر از دست و کتف دیگر قرار میگیرددر این حالت نگاهی به مدافع توپ و زمین حریف می اندازیم.

 ۳- زدن ضربه بسته به نوع اسپک به توپ ضربه میزنیم چنانکه در تصویر فوق پیدا است تمام اعضا بدن برای ضربه زدن به توپ دخیل هستند بگونه ای که هنگام ضربه تمام بدن به جلو متمایل میشود و دستی که ضربه نمی زند در سینه جمع میشود. چرخش مچ برای برای گول زدن مدافع بسیار اهمیت داردکه یک اسپک زن توپ را مستقیم شلیک کند یا به گوشه زمین بفرستد. در این کلیپ نمونه ای بسیار جالب از شکستن مچ و ارسال به گوشه زمین به نمایش کذاشته شده است.

۴- فرود بعد از زدن ضربه از آنجا که حرکت سه گام و ضربه به توپ انجام شده بدن به سمت جلو متمایل شده و احتمال برخورد با تور وجود دارد. لذا میبایست تمام دقت در برخورد نکردن به تور را داشته باشیم . نکته مهمتر اینکه هنگام فرود برای صدمه ندیدن زانو و کمر روی دو پا و با پنجه پا فرود بیاییم.


آموزش دفاع روی تور

دفاع(‌‌BLOCK) در والیبال که به صورت تک دفاع( یک نفره) ، جفت دفاع و دفاع سه نفره است شامل مراحل به هم پیوسته ای است.

 در شکل فوق مراحل دفاع تکنفره امده است.توضیحات لازم در زیر آورده شده است.

 ۱- پیش بینی به حرکت پاسور تیم حریف نگاه میکنیم ، حرکت انگشتان پاسور تیم مقابل روشی مناسب برای تعیین پاس ارسالی است. بر اساس نوع پاس حرکت مدافع شکل میگیرد. ۲

- حرکت به سمت توپ بعد از تشخیص نوع و محل پاس به سمت توپ حرکت میکنیم. معمولا دو حالت حرکت برای رسیدن به سمت توپ وجود دارد : حرکت پا بکس و حرکت ضربدری پا * حرکت پابکس: این حرکت مانند حرمت پروانه حین گرو کردن است. به این صورت که پاها باز و دوباره بسته میشوند در شکل فوق حرکت پابکس نشان داده شده است. *

حرکت ضربدری: مانند حرکت پابکس است با این تفاوت که برای مسافت بیشتر و سرعت بیشتر است و پاها هنگان جمع شدن کنار هو قرار نمیگیرند بلکه پای در حال حرکت به حالت ضربدری از پای ستون شده رد میشود. بعد از رسیدن به توپ پاها جفت شده و زانوها برای پرش خم میشود.در دو مرحله فوق دستها در سینه و کف دست به سمت تیم مقابل قرار میگیرد.

۳- پریدن و دفاع بدن به پایین رفته و آماده پرش میشود. زانوها جمع شده و دستها حین پریدن به سمت بالا رفته و تمام بدن برای رسیدن به توپ کش می آید. در حین حرکت به مهاجم تمرکز میکنیم. دستها به حالت دیوار مانند به سمت توپ میرود و حتی الامکان دستها در زمین حریف قرار میگیرد. هنگام برخورد توپ به دست مچ دست به سمت پایین شکسته میشود.

 ۴- فرود بعد از دفاع دستها سریعا به داخل زمین خودمان کشیده میشودو برای اینکه هنگاه فرود به سمت تور متمایل نشویم بالاتنه به سمت بیرون چرخش پیدا میکند. سعی شود هنگاه فرود با نوک پا و هر دو پا فرود بیاییم.


آموزش سرویس؟

تعریف سرویس:

 سرویس ضربه ای است که توسط یک بازیکن وبایک دست درمحل مخصوص زده میشود تابازی شروع شود.

 شرایط اجرای سرویس:

- حتما درمحل مشخص شده اجراشود (به قسمت آموزش قوانین مراجعه کنید) -

 ضربه پس ازسوت داور اجراشود -

 ضربه بایک دست زده شود -

خطاهای قانونی سرویس هنگام اجرای سرویس صورت نگیرد

 انواع سرویس :

سرویس هارامیتوان ازجهات مختلف تقسیم بندی نمود ولی رایج ترین نوع تقسیم بندی به قرارزیراست:

1- سرویس ساده روبه تور 2

- سرویس ساده پهلوبه تو 3

- سرویس تنیسی روبه تور 4

- سرویس تنیسی پهلوبه تور 5

- سرویس ژاپنی (هوک پهلوبه تور)

6- سرویس چکشی یا موجی

7- سرویس چکشی یاموجی همراباپرش

 8- سرویس پرشی

 باتوجه به تنوع سرویسها ونیز شرایط این وبلاگ سعی برآن دارم تا ازبین انواع مذکورفقط سرویس هایی که درزمینه آموزش مهم هستند راشرح دهم یعنی : سرویس ساده روبه تور- سرویس چکشی یا موجی – سرویس تنیسی – سرویس پرشی

1) سرویس ساده روبه تور: جهت یادگیری سرویس کافیست پاسخ سئوالات زیررابدانیم واجراکنیم سئوال :

 الف - برای اجرای سرویس کجا بایستیم ؟

ب- چگونه بایستیم ؟ پ- توپ راچطورگرفته وپرتاب کنیم ؟

ث- نوع ضربه به توپ چگونه باشد؟

 ج - پس ازضربه چه اتفاقی می افتد؟ پاسخ ها : الف – درمحل سرویس واقع درپشت خط انتهایی زمین (9متر عرضی ) بین دوخط کوتاه مشخص شده (20 سانتیمتری ) ؛ سرویس زن مجازاست تاجایی که منطقه آزاد سرویس نامیده میشود ازخط انتهایی دورشده وازتورفاصله بگیرد. ب – برای افراد راست دست : پاها تقریبا به اندازه عرض شانه هاباز ؛ پای چپ به اندازه یک گام کوتاه درجلو؛ روبه تور ( امتداد شانه ها موازی با توروالیبال) نکته بسیارمهم : قبل از اجرای سرویس (حالت آمادگی) وزن بدن تماما ً روی پای عقبی ؛ هنگام اجرای ضربه انتقال وزن بدن ازپای عقب به پای جلو، پس ازضربه وزن بدن تماما ًروی پای جلو) ج – توپ رابادست غیرضربه زننده (افرادراست دست توپ رابادست چپ نگه میدارند) گرفته هنگام اجرای ضربه آنرا تا ارتفاع مناسب (حداکثر بلندی قد بازیکن درحالت گارد متوسط) بالامی اندازیم به گونه ایکه دقیقا درجلوی کتف ضربه زننده به سمت پایین فرود بیاید(درصورت ضربه نزدن باید توپ درجلوی پای عقبی به زمین بخورد)- (هنگام ضربه وزن بده روی هردوی پاها) چ – دست به حالت حرکت پاندولی ازعقب حرکت کرده وبا آرنجی صاف به سمت جلو می آید محل ضربه به توپ باپاشنه دست (دست به حالت مشت نیمه باز) به زیرخط استوایی فرضی توپ وارد میشود وپس ازضربه دست حرکت پاندولی خود رادامه میدهد تا نواربالای توررا نشانه بگیرد.( محل ضربه درفضا دقیقا درجلوی محدوده کمر بازیکن می باشد.) ح – پس ازضربه به توپ وادامه حرکت دست به بالا بلافاصله وارد زمین میشویم وخود رابرای ادامه بازی آماده میکنیم .



به سمت جلو شیرجه زده و طوری روی دستها فرود آیید که با فشار دستها بدن را به سمت جلو بفرستید. ساق پا را در بالا نگه داشته و مچ پاها را به هم قلاب کنید.

 

 

 

 

 




نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد