فسنجان گیلانى

فسنجان گیلانى
مواد لازم برای 7 نفر:

مرغابى یا اردک یا مرغ درشت یک عدد

مغز گردوی چرخ شده 750 گرم

رب انار ترش 3 قاشق غذاخورى

نمک و فلفل به اندازه کافى
طرز تهیه با مرغ:

گردوی چرخ شده را با 3 یا 4 لیوان آب و رب انار ترش مخلوط می کنیم و روی حرارت ملایم قرار می دهیم تا 2 یا 3 ساعت آهسته بجوشد.

گاهى هم خورش را هم می زنیم تا ته نگیرد و بوى خامى گردو از بین برود.

سپس مرغ را درسته یا به چهار قطعه تقسیم کرده و همراه با نمک و فلفل و کمی آب می گذاریم تا کاملا بپزد.

بعد از اینکه مرغ پخت، آن را به خورش اضافه می کنیم.

سپس صبر می کنیم تا خورش به روغن بیفتد و آب آن کم شود و به اصطلاح جا بیفتد.
طرز تهیه با مرغابی یا اردک:

برای این کار مرغابى را کاملا پاک کرده و می شوییم.

گردوی چرخ شده، مرغابى، آب و کمی نمک و فلفل را با هم در قابلمه می ریزیم و می گذاریم بپزد.

وقتى مرغابى کمى پخت، رب انار را به آن اضافه می کنیم.

سپس صبر می کنیم تا خورش به روغن بیفتد و آب آن کم شود و به اصطلاح جا بیفتد.
گیلانی ها فسنجان را به چه شکلی می خورند؟

در گیلان، معمولا فسنجان را با مرغابى یا اردک تهیه می کنند.

گیلانى ها فسنجان را همیشه ترش می پسندند، اما در صورتی که بخواهیم فسنجان را شیرین کنیم، دو قاشق شکر در آخر کار به خورش اضافه می کنیم.

همچنین در صورت تمایل دو یا سه عدد بادنجان را پوست کنده و سرخ می کنیم. وقتى که فسنجان کاملا جا افتاد، بادنجان های سرخ شده را به آن اضافه می کنیم و بعداز یک جوش برمی داریم.

در گیلان، فسنجان ترش با کته و ماهى شور یا ماهى دودى خورده می شود. ترب سفید هم از مخلفات سر سفره در کنار این غذاست.

آبگوشت بادمجان و کشک

این هم یک نوع غذای کرمانی است. افرادی که دچار مشکل چاقی یا چربی خون بالا هستند، می توانند از گوشت بدون چربی برای پخت غذا استفاده کنند.
مواد لازم برای 4 تا 6 نفر:

کشک ساییده 1 پیمانه

گوشت چرب با استخوان 500 گرم

نخود و لوبیا سفید 200 گرم

سیب زمینی پوست کنده 1 عدد

پیاز یک عدد متوسط

بادمجان قلمی 8 عدد

چغندر ورقه شده 1 عدد

خیار 4 عدد

نمک، فلفل، زردچوبه به میزان لازم
طرز تهیه:

نخود و لوبیا را از شب قبل خیس می کنیم و هنگام پخت غذا، آب آن ها را خالی می کنیم و می شوییم.

پیاز را چهار قاچ می کنیم. گوشت استخوان دار را همراه با پیاز و حبوبات، روی حرات قرار می دهیم.

بعد از 2 ساعت، زردچوبه و فلفل و سیب زمینی را اضافه می کنیم.

پس از پخت سیب زمینی، آن را از روی حرارت بر می داریم. آب این غذا نباید خیلی کم باشد.

بادمجان ها را پوست گرفته و پس از خیس نمودن در آب و خشک کردن، در روغن سرخ می کنیم و کنار می گذاریم.

چغندرها را کف تابه گذاشته و روی آنها بادمجان می چینیم. کمی از آب گوشت را روی آن ریخته و در تابه را می گذاریم تا بپزند.

سپس نیمی از بادمجان ها را با مقداری آبگوشت و کشک مخلوط کرده و می کوبیم. بعد به آبگوشت افزوده و حرارت را ملایم می کنیم تا گرم بماند.

بقیه بادمجان ها را با چغندر پخته در دیس می کشیم و کنار ظرف را با خیار پوست کنده و خرد شده تزیین می کنیم.

مردم کرمان معتقدند که چغندر و خیار، گرمی بادمجان را مهار می کنند.

انرژی کل غذا: 2700 کیلو کالری

طرز تهیه کالباس خانگی

طرز تهیه پیتزا وارونه

طرز تهیه پیتزا وارونه                                           

مواد لازم:

گوشت چرخ شده گوساله=نیم کیلو
پیاز خرد شده=1 پیمانه
فلفل دلمه خرد شده=1 پیمانه
پپرونی درشت خرد شده=100 گرم
سس پیتزا=450 میلی لیتر
کنسرو قارچ خرد شده آب گرفته=1 قوطی
پودر رازیانه=2/1 قاشق چایخوری
پودر آویشن=2/1 قاشق چایخوری
پودر نعناع=2/1 قاشق چایخوری
تخم مرغ=2 عدد
شیر=1 پیمانه
روغن مایع=1 قاشق سوپخوری
آرد=1 پیمانه
پنیر نازک ورقه شده مثل موتزارلا=450 گرم
پنیر پاراماسان رنده شده=4/1 پیمانه

1. گوشت، پیاز و فلفل را در یک قابلمه بزرگ ریخته، روی با حرارت کم قرار میدهیم به طوریکه آب بیاندازد، سپس آنرا با حرارت متوسط در حدی میپزیم که گوشت قهوه ای رنگ و سبزیجات نرم شوند. سپس پپرونی، سس پیتزا، قارچ و پودر سبزیجات معطر را مخلوط کرده به مایه گوشت اضافه میکنیم. درب ظرف را کنار گذاشته، میگذاریم محتوی قابلمه به جوش بیاید، سپس حرارت را کم میکنیم و گاهی محتویات ظرف را به هم میزنیم.


2. در این بین برای روی پیتزا، در کاسه کوچکی تخم مرغها، شیر و روغن را مخلوط کرده و با همزن برقی به مدت 1 دقیقه به هم میزنیم، آرد را اضافه کرده و به هم زدن ادامه میدهیم تا مایه یک نواختی حاصل شود.

3. یک ظرف مستطیل شکل پیرکس را در اندازه مناسب انتخاب کرده، کف و اطراف آنرا چرب میکنیم. مایه گوشت را داخل ظرف ریخته، ورقه های پنیر را روی آن میچینینم. مایه آرد و تخم مرغ را به طور یکنواخت روی آن میریزیم تا تمام مواد زیر خود را بپوشاند. پنیر رنده شده را روی آن میپاشیم.

4. ظرف را به مدت 25 تا 30 دقیقه در فر 400 درجه فارنهایت (204 درجه سانتیگراد) قرار میدهیم تا روی آن پف کرده و طلایی شود. بلافاصله بعد از تهیه سرو می کنیم.
نوش جان

خواص سویا

خواص سویا

شیر سویا یکی از نوشیدنی‌هایی است که این روزها در انواع مختلف طعم‌دار، غنی‌شده با املاح و ویتامین‌ها و... در بسیاری از فروشگاه‌ها و مغازه‌ها عرضه می‌شود.

به نوشته جام جم٬ برخی افراد به این تصور که این شیر با شیر گاو مخلوط شده یا به این عقیده که این شیر نسبت به شیرهای لبنی خواص و ارزش یکسانی دارد آن را جایگزین شیر معمولی کرده و حتی به کودکان و نوزادان خود هم می‌خورانند، اما پرسش اینجاست که چه تفاوتی میان شیرسویا با شیرگاو است؟

عصاره لوبیای سویا

لوبیای سویا گیاهی است که در اصل بوی علفی می دهد و مزه بدی دارد. اما فناوری روز توانسته عامل بدبویی و طعم بد سویا را حذف و آن را برای مصارف خانگی و صنعتی آماده کند.

اولین دلیل استفاده از سویا پروتئین بالای آن است که موجب شده از آن فرآورده‌هایی چون آرد، شیر، پروتئین بافت‌دار و روغن سویا تهیه شود. در ایران شیرسویا به روش‌های مختلفی تولید می‌شود.

ابتدا دانه‌های سویا را تمیز و سپس خیس می کنند و بر اثر خیساندن تا حدی قندهای نامطلوب سویا که بسیار نفاخ هستند، خارج می‌شود. در مرحله بعد دانه‌ها را خرد و به وسیله بخار آنزیم‌زدایی می‌کنند.

هدف از این کار غیرفعال‌کردن مواد نامطلوبی است که مانع جذب پروتئین‌های موجود در سویا می‌شوند. در این فرآیند حرارتی تا حدودی بوی علفی سویا کم شده و در مرحله آخر از طریق سانتریفیوژ، شیر یا عصاره سویا از فیبر آن جدا می‌شود.

این فرآورده حاصله از سویا یک محصول کاملا گیاهی بوده و با شیرگاو مخلوط نمی‌شود و تنها شباهت آن با شیر لبنی در رنگ شیری آن است. این شیر از نظر طعم و مزه و خواص تغذیه‌ای شباهت چندانی به شیرگاو نداشته و طعم آن مشابه طعم غلات است.

تفاوت شیر سویا با شیر گاو

- شیرسویا محلولی پروتئینی و حاوی چربی، کربوهیدرات و ویتامین‌هایی چون B1،B6، E و همچنین لسیتین و فیبر است. این شیرحدودا یک‌چهارم کلسیم شیرگاو را داردو معمولا تولیدکنندگان به آن کلسیم می‌افزایند.

شیر سویا اگرچه در مقایسه با شیرگاو کلسیم پایین‌تری دارد، ولی حاوی فاکتورهایی است که به جذب کلسیم در بدن کمک می‌کند. بنابراین بهتر است افراد خصوصا خانم‌ها از قبل دوران یائسگی برای پیشگیری از پوکی استخوان، هم از مواد کلسیم‌دار مثل شیر و هم از مواد جاذب کلسیم چون شیرسویا استفاده کنند.

- شیرسویا به جهت پروتئین بالا، پروتئینی شبیه گوشت دارد و حاوی تعدادی از اسید آمینه‌های ضروری است، اما در مقایسه، شیرگاو پروتئین با کیفیت‌تری داشته و نباید شیرسویا را جایگزین آن کرد.

- چربی این نوشیدنی در مقایسه با شیرمعمولی به جهت اسیدهای چرب غیراشباع از افزایش کلسترول جلوگیری و از ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی می‌کاهد.

- این شیر برخلاف شیرگاو لاکتوز ندارد و برای افرادی که دچار عدم‌تحمل قند لاکتوز هستند مناسب است. البته بد نیست بدانید که وجود برخی قندها در سویا موجب می‌شود این شیر کمی ‌نفاخ باشد.

- خواص اصلی شیرسویا مربوط به گروهی از ایزوفلاونوییدها و فیتواستروژن‌هایی است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی و شبه‌هورمونی دارند.

این دو ترکیب می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های مزمن چون سرطان پستان و پروستات و همچنین کاهش عوارض یائسگی چون گرگرفتگی، تعریق شبانه، بی‌خوابی و سردرد موثر باشند. اما اگر از سویا و فرآورده‌های آن به مقدار خیلی زیاد استفاده کنید خود می‌توانند عامل بروز سرطان شوند.

در واقع مقدار مازاد فیتواستروژن‌ها در بدن می‌توانند رشد سرطان‌های مرتبط با هورمون را تحریک کنند به همین دلیل متخصصان تغذیه مصرف زیاد سویا خصوصا مکمل آن را بدون مشورت با پزشک مربوطه توصیه نمی‌کنند.

حساسیت به شیرسویا

شاید در اینجا این پرسش مطرح شود، چرا عده‌ای از افراد با خوردن شیرسویا دچار حساسیت می‌شوند؟

عدم تحمل سویا حالتی است که درآن دستگاه گوارش فرد نمی‌تواند پروتئین شیرسویا یا غذاهایی که در تهیه آنها از سویا استفاده شده را هضم کند. این مشکل در کودکان و نوزادان بسیار شایع است و نشانه‌های آن در نوزادان مبتلا که مادرانشان از غذاهای حاوی سویا استفاده کرده باشند، پدید می‌آید.

شایع‌ترین علائم در نوزادان و کودکان، استفراغ، گریه مکرر و اسهال آبکی و در بزرگسالان سردرد، گیجی، منگی، تعرق زیاد، تحریک‌پذیری، تپش قلب و گاهی تنگی‌نفس است.

خطرناک‌ترین علامت این بیماری شوک حساسیتی آنافیلاکسی است که با افت فشارخون، ضربان سریع قلب ،تب و از دست‌دادن هوشیاری بروز می‌کند. این اختلال، درمان دارویی و قطعی ندارد و فقط باید از غذاهای حاوی سویا پرهیز کرد.

هنگام خرید شیرسویا انواع ساده و بدون طعم آن را انتخاب کنید. طعم و رنگ‌هایی که به این نوشیدنی افزوده می‌شود، اگر طبیعی باشد مشکلی ندارد. اما اگر شیمیایی و سنتزی باشند، مصرف مستمر آن می‌تواند در درازمدت عوارضی را برای مصرف‌کننده ایجاد کند.

نکته دیگر شکری است که به منظور ایجاد طعم مطلوب به شیر‌های طعم‌دار افزوده می‌شود. متاسفانه شیرینی زیاده از حد این محصولات در افراد ـ خصوصا کودکان ـ احتمال چاقی و زمینه‌های ابتلا به دیابت را فراهم می‌کند.